Wat blijft er nog over aan natuur in een gemeente vol asfalt en gebouwen? Wel, je zou er versteld van staan!
Ooit was Sint-Gillis een plattelandsgemeente met velden, molens, boerderijen en een fort. Er werden alle mogelijke kolen gekweekt om de Brusselaars te voeden. Zo komen de befaamde Brusselse spruitjes hier vandaan, waardoor de inwoners van Sint-Gillis ook wel eens “kuulkapers” worden genoemd. Intussen blijft er nog heel weinig over van dit agrarische verleden. Toch is er in Sint-Gillis nog steeds een grote natuurlijke rijkdom en tref je er tal van verborgen groene ruimtes en een indrukwekkende biodiversiteit aan.
De gemeente heeft een boekje met een kaart uitgegeven, “Sint-Gillis natuurlijk”. Met de kaart in de hand kunnen inwoners en bezoekers op zoek gaan naar sporen van ons landelijke verleden en recente en toekomstige groene projecten in Sint-Gillis ontdekken …
Download het boekje
Download het mapje
Het boekje met kaart vind je in het Ecohuis (Fortstraat 33) en op het stadhuis (Van Meenenplein).